Home Activiteiten Filmforum 5e jaar – Parasite

Filmforum 5e jaar – Parasite

0
Filmforum 5e jaar – Parasite

Aan het begin van het tweede trimester bekijken en bespreken de leerlingen van het vijfde jaar de bekroonde en veelbesproken film Parasite in de les.

1 februari 2022

Aan het begin van het tweede trimester bekijken en bespreken de leerlingen van het vijfde jaar de bekroonde en veelbesproken film Parasite in de les.

Beelden

Renzo uit 5WW8 maakte een verslag van zijn ervaring met de film.

Beste leerlingen, wij (alle leerlingen van het 5de jaar) hebben op dinsdag 01-02-2022 en vrijdag 04-02-2022 de Koreaanse film “Parasite” bekeken. De film is te zien op Netflix en heeft veel verrassende wendingen, genres en veel meer. Eerst nemen we een kijkje naar wat achtergrondinformatie over de film.

“Parasite” is een Zuid-Koreaanse tragikomische film uit 2019 geregisseerd door Bong Joon-ho. Bong Joon-ho is ook de regisseur van de films “Snowpiercer” (2013) en “Okja” (2017). Hij is een persoon die altijd zijn instinct volgt: “I follow my instinct, that’s what I always try to do. For example, a priest has a Bible next to him and the lawyers use the book of laws, but we directors have no Bible. We just have our instinct.” 
Er zijn 2 belangrijke families waar het verhaal over gaat, de Kims en de Parks. De familie Kim bestaat uit de vader Oh Geun-Sae (gespeeld door Park Myung-Hoon), moeder Chung-Sook (Jang Hye-jin), zoon Ki-woo (Choi Woo-shik) en dochter Ki-jung (Park So-dam). Ze zijn een arm gezin en leven in een sloppenwijk met maar 2G. De familie Park dan bestaat uit de vader Park Dong-Ik (gespeeld door Lee Sun-Kyun), moeder Park Yean-Kyo (Cho Yeo-jeong), zoon Da-song (Jung Hyeon-Jun) en dochter Da-Hye (Jung Ji-so). Ze zijn een rijk gezin met personeel en ze leven in een groot huis.

Korte inhoud

“Parasite” is een zwarte comedy, horror-light, drama, satire,… film waarin een arme familie op een ingenieus plan komt om te profiteren van een rijke familie. Dit begint allemaal wanneer de zoon Ki-woo de kans krijgt om zich voor te doen als student zodat hij bijles kan geven aan de dochter van de rijke Parks. De familie is zeer tevreden over hem en hij bemachtigt een vaste job. De Parks hebben een kunstlerares/oppas nodig voor hun zoontje Da-song. Ki-woo stelt zijn “vriendin” voor die dus eigenlijk zijn zus Ki-jung is. Ook over haar is de familie Park zeer tevreden en ze krijgt ook een vaste job. De familie Kim staat er nu veel beter voor, beide kinderen hebben werk en verdienen genoeg geld waardoor ze eindelijk een echte pizza kunnen eten. Maar hier laten de Kims het niet bij, ze bedenken een plan om hun vader oh Geun-sae en hun moeder Chung-sook ook te laten binnendringen. Dit doen ze door de “vieze” persoonlijke chauffeur en de “zieke” huishoudster van de Parks van hun werk af te zetten. Alles lijkt nu goed te gaan, beide families zijn gelukkig en wij als kijker kunnen vrolijk meelachen. Dat zal snel veranderen wanneer er een bel klinkt.
Na het klinken van deze bel gebeuren er van alle verschillende verrassende wendingen. Van het hoogste punt tot het diepste dal. Je weet niet meer wie of wat je moet geloven.

Esthetische bespreking

Een film kan heel leuk zijn om naar te kijken. Maar wat maakt een film nu echt goed? Een goed in elkaar gestoken verhaal is cruciaal, maar wat maakt een film beter dan een andere? Bij de lessen esthetica hebben we een aantal factoren die voor een finishing-touch zorgen besproken.
“Parasite” maakt geen gebruik van een vast genre. Er zijn veel verschillende genres om deze film te omschrijven zoals komedie, horror, … Net zoals alle andere films houdt “Parasite” zich aan de verschillende componenten van de film. Bijvoorbeeld de muziek. De muziek is telkens verbonden met de gebeurtenissen: op spannende momenten zal de muziek stiller en trager zijn en op vrolijke momenten heel luid en snel. Wat zeer opmerkelijk is aan deze film is dat het gebruik maakt van een bepaalde klank of geluid om een verandering aan te tonen. Telkens wanneer er een deurbel klinkt, komt er een nieuwe wending: op een bepaald moment in de film heeft de familie Kim het helemaal voor elkaar gekregen. Ze vieren het door in het huis van de Parks te drinken in de zetel, maar plots klinkt er een bel. Het is de oude huishoudster. Het verhaal valt nu op zijn kop en verandert nu helemaal van stijl. Het geluid van de deurbel is niet het enige wat iets nieuws belooft, ook het keldergat. Men weet niet wat er zich achter het donkere gat van de kelder bevindt. Er zijn ook bepaalde voorwerpen die symbool staan voor iets. Zo heb je bijvoorbeeld Mi Guffin (de steen die Ki-woo van zijn beste vriend krijgt). De steen stuurt het verhaal en is zelfs cruciaal. Je kan hem vinden in elke belangrijke gebeurtenis, als steen, als steun, en zelfs als wapen. Een ander voorwerp is de gsm. De gsm beeldt armoede en rijkdom uit. In het begin van de film zoeken Ki-woo en Ki-jung naar 2G met hun gsm. Iedereen van de rijke familie Park heeft een eigen smartphone. Ook de trappen beelden armoede en rijkdom uit. Telkens wanneer men naar boven gaat, komt men uit bij de rijken, en wanneer men naar beneden gaat, komen ze uit bij de armen.
De humor die de filmmakers hebben gebruikt is speciaal. De film zit vol grappige momenten maar toch kan je er bijna nooit echt om lachen. Dit komt omdat ze gebruik maken van een soort zwarte humor. Je weet nooit of je wel mag lachen, zoals wanneer een arme en gekke man helemaal zot wordt; het is grappig omdat hij rare bewegingen maakt, maar tegelijkertijd erg dat hij er zo aan toe is.


De mening van leerlingen

Ik heb aan verschillende leerlingen hun mening over de film “Parasite” gevraagd.
Renzo 5WW8:
“Het is een film die mijn aandacht vastnam. Van het begin tot het einde bleef ik volop volgen. Ik houd er van dat de film in het Koreaans is, zoals het dus origineel gemaakt is. Het is leuk dat er fictieve elementen in komen, maar toch blijft alles realistisch.”
Eline 5EWi2:
“Het was een interessante film, maar op het einde werd het een beetje bizar en absurd, dat verpeste het een beetje vond ik.”
Matthias 5WW6s
“Ik vond de film gewoon leuk.”
Anoniem:
“Ik vond het best een interessante film. Het was eens iets anders dan de Hollywoodfilms die we altijd zien. Het was soms heel spannend ook al was het geen echte horrorfilm.”
Anoniem:
“De verschillende genres in deze film spraken me echt aan. Het ene moment was de film grappig en het andere moment werd het zelfs eng.”
Anoniem:
“De film was in een woord ingewikkeld maar toch inspirerend. De manier waarop de film gebracht was, was extraordinair maar dat kan ik wel appreciëren.”
Anoniem:
“Een speciale film, maar zeker niet slecht. Het Koreaans was een nieuwe ervaring voor mij, maar een interessante.”